تسلیم - خدا کند که بیایی...

سلام؛

در مطلب قبلی دیدیم که یکی از شرایط معرفت واقعی صحیح بودن آن معرفت است و راه تشخیص معرفت صحیح، احادیث اهل بیت علیهم السلام است؛ اما دیگه برای دست یافتن به معرفت واقعی چه شرایطی لازمه؟

حدیثی از امام صادق علیه السلام دیدم که فرمودند:

"شما تا معرفت نداشته باشید، اهل عمل صالح نخواهید بود، و تا باور و اعتراف نداشته باشید، معرفت نخواهید داشت. و تا تسلیم نشوید، باور و اعتراف نخواهید داشت."(اصول کافی، کتاب الحجة، باب معرفة الامام و الردالیه، حدیث 6)

پس تصدیق شرط معرفت و تسلیم هم شرط تصدیق است. بنابراین معرفت بدون تسلیم حاصل نمی شود. البته تسلیم شدن به اوامر و نواهی ائمه علیهم السلام لازمه ی پایین ترین درجه از معرفت امام است، همانطور که امام صادق علیه السلام فرمودند:

"پایین ترین حد معرفت امام این است که او همتای پیامبر، مگر در نبوت، و وارث آن حضرت می باشد، و اینکه اطاعت از امام، اطاعت از خدا و رسول خداست، و تسلیم شدن به او در هر کار، و ارجاع دادن هر چیزی به ایشان و سپس بر گرفتن نظر امام در آن مورد."(بحارالانوار، جلد 36، صفحه 407)

از طرف دیگر اگر شخصی به درجه ارجاع و تسلیم نسبت به امام علیه السلام نرسد، اصلا مؤمن نخواهد بود. چنانکه فرموده اند:

"بنده، مؤمن نخواهد بود مگر آنکه معرفت خدا و رسول او و همه ی امامان و امام زمان خود را داشته باشد و به آن حضرت ارجاع دهد و تسلیم ایشان باشد."( اصول کافی، کتاب الحجة، باب معرفة الامام و الردالیه، حدیث 2 از امام باقر یا امام صادق علیهم السلام)

اما منظور از تسلیم در اینجا، تسلیم قلبی است؛ یعنی باید با میل و رغبت و رضایت قلبی خواسته های اهل بیت علیهم السلام را بپذیریم و قبول آنها برایمان سختی نداشته باشد. چنانچه حضرت صادق علیه السلام فرموده اند:

"اگر کسانی خداوند را بی آنکه برایش شریکی قرار دهند عبادت کنند و نماز را به پا دارند و زکات بپردازند و حج خانه (خدا) را به جا آورند و ماه رمضان را روزه بگیرند، سپس (با وجود همه ی اینها) نسبت به آنچه خدا یا پیامبر صلی الله علیه و آله انجام داده اند، بگویند که چرا خلاف آن را انجام نداد، یا در دلهای خود چنین اعتراضی بیابند (گر چه آنرا به زبان هم نیاورند) به همین خاطر مشرک می گردند. سپس حضرت این آیه را تلاوت فرمودند: "نه، به پروردگارت سوگند که ایمان نخواهند آورد مگر آنکه در اختلافات خود، تو را حاکم کرده، سپس پذیرفتن حکم تو برایشان سخت نباشد و کاملا تسلیم باشند."(نساء/65) سپس حضرت فرمودند: بر شماست که تسلیم باشید."(اصول کافی، کتاب الایمان و الکفر،‏ باب الشرک،‏ حدیث 6)

پس ما باید نسبت به آنچه اهل بیت انجام داده اند کاملا راضی و خشنود باشیم و پذیرفتن آن هیچگونه سختی برای ما نداشته باشد چنانچه حضرت سجاد علیه السلام فرموده اند:

"... و هر که نسبت به (پذیرفتن) احادیث ما یا احکام ما، در دل احساس سختی نماید، به آن که سبع مثانی و قرآن بزرگ را نازل فرموده (خداوند متعال) کافر شده بدون آنکه خودش بداند."(کمال الدین، باب 31، حدیث 9)

خطر بزرگ این است که فرد چه بسا خودش نداند و نفهمد که مرتکب چه اشتباهی شده ولی در عین حال مشرک و کافر باشد.

کمی به زندگی خودمون بیشتر دقت کنیم ؛ آیا ما واقعا تسلیم پیامبر و ائمه علیهم السلام (آنگونه که خودشان فرموده اند) هستیم؟